Άνοιξη: η φύση τραγουδά, η μουσική μιμείται!

Ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη, φέρνει όμως πολλή μουσική και τραγούδια.

Η άνοιξη έχει φτάσει στ’αυτιά μας με τα πρώτα κελαηδίσματα. Στην εξοχή, στο πάρκο, αλλά ακόμα και στο πιο καλά κρυμμένο μπαλκόνι της πόλης, το πρωινό τραγούδι των πουλιών φτάνει για να επιβεβαιώσει τη νέα εποχή που έφτασε.

Πολλοί συνθέτες αγάπησαν αυτούς τους φτερωτούς μουσικούς και εμπνεύστηκαν από το τραγούδι τους.

Περιεχόμενα

Ζαν Φιλίπ Ραμώ: Το κάλεσμα των πουλιών

Ο Γάλλος Jean-Philippe Rameau (αρκεί να θυμάστε πως έζησε περίπου το 1700) έβαλε το τραγούδι των πουλιών στο πεντάγραμμο και μας άφησε το “Κάλεσμα των πουλιών”, το οποίο ακούμε εδώ από δύο “φλάουτα με ράμφος”! (όπως λέγεται αλλιώς η γνωστή φλογέρα που παίζουμε στο σχολείο, λόγω του σχήματος του επιστόμιου).

Αντόνιο Βιβάλντι: Κονσέρτο για βιολί – “Άνοιξη”

Ο Ιταλός Antonio Lucio Vivaldi, σύγχρονος του Ραμώ, μιας και έζησε και αυτός γύρω στο 1700, συνέθεσε ένα από τα πιο γνωστά κονσέρτα για βιολί. Το βιολί, πότε μόνο του, πότε μαζί με κάποιο άλλο έγχορδο, κελαηδά, η ορχήστρα συνοδεύει, και εμείς αφηνόμαστε στην ομορφιά της μουσικής!

Διάβασε και άκου περισσότερα για την Άνοιξη του Βιβάλντι εδώ.

Έινογιουανι Ράουταβαρα: Κονσέρτο για πουλιά και ορχήστρα

Ο Φινλανδός Einojuhani Rautavaara έζησε πρόσφατα, πέθανε μόλις το 2016. Στο κονσέρτο του για πουλιά και ορχήστρα ο ήχος των πουλιών είναι ηχογραφημένος και παράλληλα παίζει η ορχήστρα. Ακολουθεί το 2ο μέρος του κονσέρτου αυτού, με τον τίτλο “Μελαγχολία” – αν και τελικά αυτό που επικρατεί είναι η γαλήνη της μουσικής.

Καμίγ Σαιν-Σανς: “Ο κούκος”

Ο Γάλλος Charles-Camille Saint-Saëns έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του τον 19ο αι. Το 1900 ήταν ήδη 65 χρονών και πέθανε 21 χρόνια αργότερα (ευκαιρία για λίγα μαθηματικά! πόσα χρόνια έζησε;). Ένα από τα πιο γνωστά του έργα είναι το “Καρναβάλι των ζώων”, όπου μια μικρή ορχήστρα μέσα από 14 κομμάτια μιμείται ήχους και κινήσεις ζώων.
Στο Νο.9 η ορχήστρα “κοιμάται”, όπως τα ζώα στο δάσος, δύο πιάνα παίζουν απαλά μες τη σιωπή και το μόνο που ακούγεται είναι πού και πού η φωνή του κούκου από το κλαρινέτο.

Μπορείται να δείτε στο παρακάτω βίντεο το απόσπασμα όπου φαίνονται τα μουσικά όργανα και μετά ακούστε εδώ ολόκληρο το κομμάτι. Πόσες φορές ακούγεται ο κούκος;

Ζακ Όφενμπαχ: Η άρια της Ολυμπίας

Ο Γάλλος Jacques Offenbach, ο οποίος έζησε επίσης τον 19ο αι. (1819-1880), λένε πως ήταν ένας αρκετά κεφάτος χαρακτήρας. Έγραψε αρκετές οπερέτες, ας πούμε μικρότερες όπερες με κωμικό χαρακτήρα, και μια από τις πιο γνωστές είναι “Τα παραμύθια του Χόφμαν”.

Στην ιστορία αυτή η Ολυμπία, μια κουρδιστή μηχανική κούκλα, τραγουδά, ενώ ο ποιητής Χόφμαν, που φορά ένα ζευγάρι μαγικά γυαλιά, την βλέπει σαν αληθινή και την ερωτεύεται. Εδώ ακούγεται η άρια όπου η Ολυμπία τραγουδά για τα πουλιά που κελαηδούν στα δένδρα για την αγάπη: η φωνή της σε κάποια σημεία ακούγεται σαν αληθινό κελάηδισμα!

Παρακολουθήστε δύο διαφορετικές ερμηνείες:

Στην πρώτη μην ανησυχήσετε αν η κούκλα ξεκουρδιστεί και πέσει: ο επιστήμονας που την κατασκεύασε επεμβαίνει στον μηχανισμό και το τραγούδι συνεχίζεται σα να μην έχει συμβεί τίποτα!

Στην δεύτερη θα ακούσουμε την ίδια άρια από μια απλή συναυλία, χωρίς σκηνικά, με το πιάνο να συνοδεύει την τραγουδίστρια που πραγματικά … κελαηδά.

Μπρούνο Κουλέ: Ταξιδιάρικα πουλιά

Ο Bruno Coulais, επίσης Γάλλος, συνθέτει μουσική για ταινίες (soundtracks). Στο soundtrack του ντοκυμαντέρ Ταξιδιάρικα πουλιά, με θέμα το ταξίδι των αποδημητικών πουλιών, ακούμε παιδικές φωνές που συνοδεύονται από κελαηδίσματα.